تقدیم به همه کودکان ناز و پسر عزیزم

مینویسم سرشار از عشق برای تویی که همیشه ... تنها مخاطب خاصّ دل نوشته ‌های ِ منی !!!
برای تو که بخوانی !!!
بدانی !!!
دوست داشتنت در من بی‌انتهاست ....

برای تو...
هرچیزی رو جا به جا میکنم..
حتی ماه را از اسمان به زمین خواهم اورد تک ستاره قلب من...

اگر تو نبودي

جهان، بي خنده هاي تو معنا نخواهد داشت. اگر تو نباشي، هيچ بهاري ـ حتي اگر لبريز شکوفه باشد ـ ديدن ندارد.

اگر تو نبودي، باران ها همه دلگير مي شدند و هيچ مادري عاشقانه زير باران ها، بي چتر لبخند نمي زد. اگر تو نبودي، آسمان با همه حجم آبي اش، در چشم هاي هميشه خيس هر پدري، دلگيرتر از چهار ديواري کوچکي مي شد که به زنداني کوچک بيش نمي ماند.

اگر تو نبودي، شمعداني هاي لب پنجره، اين گونه زيبا گل نمي کردند و عطر سيب، ديگر معنايي نداشت.

اگر کودک نبود، نه پدر معنا داشت، نه هيچ مادري بهشتي مي شد.

اگر کودکان نبودند، شکوفه هاي زندگي به بهار نمي رسيدند و خانواده، بي مفهوم ترين واژه اي مي شد که در لغت نامه ها مي شد پيدا کني.

کودکان، باغچه هايي از اميدند که از شکوفه هاي انار لبريز است.

هر کودک، گلداني ست که از زيباترين گل هاي معطر، خانه ها را به نزديکت ترين بهارها گره زده است.

کودکان، نزديک ترين راه هاي رسيدن به عشق را از پرنده ها بهتر بلدند.

کودکان، از تمام ستاره ها و پرنده ها به آسمان نزديک ترند.

اگر روزي مي آمد که جهان خواب هيچ کودکي را نمي ديد، بي شک صداقت به آخر مي رسيد و دوستي و مهرباني، پشت اندوه هاي بزرگ بزرگ سالي هامان گم مي شد.

اين روزها اگر عاشقانه سپري مي شوند، به عشق بودن شماست. دنيا با کودکان هميشه زيباست؛ زيباتر از همه روزهايي که سراغ داريم.

دنياي کودکانه، صميمي ترين دنيايي است که هر لحظه بارها آرزو مي کنيم تا کاش مي شد يک بار ديگر به اين دنياي کودکانه قدم بگذاريم!

کاش دنيا هميشه کودک بماند و کودکانه ترانه هاي عاشقانه اش را لالايي شب هاي بي خوابي مان کند!

کاش دنيا به زيبايي روزهاي کودکي مي شد!

کاش کودکان، صميميتشان را همچون دوستي هاي بي ريايشان فراگير مي کردند.

کاش دنيا سراسر کودکانه مي شد و ما کودک

کـــــــــــــــــــــــــــــــــاش